İronik olmasını umsam da bakalım bu yazı nereye gidecek. Siyasi atmosferin üzerime kapandığını hissediyorum. Okudukça bildikçe sıkılıyorum daralıyorum isyan ediyorum isyan. Etrafımızdaki cahiller her konuda istedikleri gibi uydurarak yorum yapabiliyor ama biz susuyoruz. Bu mu bizim de erdemimiz? Tutuklanmayalım diye... Continue Reading →
(...otosansür...) Hepsi bu kadar olsun şimdilik; çünkü ben şimdiye odaklanmak istiyorum: dinlediğim müziğe, aldığım nefese, hissettiğim şeylere, bildiklerime-bilmediklerime. Mesela şu an. Bir Melek Var. Benzedim yine boş sokaklara. Her zamanki gibi. Soyutlarımdan mecazlarımdan uzağım. Neden? Çünkü acı gerçeklerle çok yüzleştim... Continue Reading →
akıl savaşçısı 