Wikipedia'ya ayrıntılı okuyabileceğimiz biyografisi var. Simetri ve korunum yasalarını birbirine bağlayan teoremi kurmuş insan. Almanya doğumlu bir Jewish kadın matematikçi. Babası da kendini evde eğiterek matematik doktorası alabilmiş. Kızı okula gittiğinde dersleri audit etmesine izin verilirken kayıt olmasına resmi olarak... Continue Reading →
İronik olmasını umsam da bakalım bu yazı nereye gidecek. Siyasi atmosferin üzerime kapandığını hissediyorum. Okudukça bildikçe sıkılıyorum daralıyorum isyan ediyorum isyan. Etrafımızdaki cahiller her konuda istedikleri gibi uydurarak yorum yapabiliyor ama biz susuyoruz. Bu mu bizim de erdemimiz? Tutuklanmayalım diye... Continue Reading →
(...otosansür...) Hepsi bu kadar olsun şimdilik; çünkü ben şimdiye odaklanmak istiyorum: dinlediğim müziğe, aldığım nefese, hissettiğim şeylere, bildiklerime-bilmediklerime. Mesela şu an. Bir Melek Var. Benzedim yine boş sokaklara. Her zamanki gibi. Soyutlarımdan mecazlarımdan uzağım. Neden? Çünkü acı gerçeklerle çok yüzleştim... Continue Reading →
Gülüyorum. Çünkü, Yıllardan 2013. Aylardan Aralık. Düzen değişik. Hava bile ılık. Bizim ustanın rengi kızıla çalıyor bugünlerde. Hoca yeşili bastırınca almış meğer bütün parselleri. Ee bizimkinin de haberi yok. Bir savaş patladı ki sormayın. Bizim gibi motoru... Continue Reading →
Katıldığım bi etkinlikteki konuşmacıların dediklerinden bi kısmını not almıştım. 3 Mart'ta gerçekleştirilen etkinlik 8 Mart öncesinde edebiyatın kadına bakışını konu alıyordu. Tam başlığını hatırlayamadım. Aylin Alkoç modaratörlük yaparken konuşmacılar Cemre Batok, Gaye Boralıoğlu ve Figen Şakacı'ydı. Üşendiğimden notlarımın fotoğrafını atıyorum... Continue Reading →
akıl savaşçısı 